چیلر یکی از مهمترین تجهیزات تهویه مطبوع به شمار میرود. چیلر ها برای تامین سرمایش محیطهای گوناگون از جمله محیطهای مسکونی، تجاری، صنعتی و کارگاهی مورد استفاده قرار میگیرند. چیلر دستگاهی است که آب ورودی با دمای معین را دریافت کرده و طی عملیاتی این آب را با دمای پایینتر به مداربرمیگرداند. به عبارتی چیلر دستگاهی است که با تولید آب سرد و فرستادن این آب به مصرف کننده تهویه مطبوع از جمله فن کویل ها و هواساز ها، باعث خنک شدن ساختمان میشود.
چیلر خود به تنهایی نمی تواند هوای یک ساختمان را خنک کند و برای اینکه بتوان هوایی مطبوع در یک محیط ایجاد کرد، نیاز است که دستگاههایی برای استفاده از این آب خنک در مسیر قرار بگیرند و گرمای محیط را گرفته و به آب منتقل کنند، این دستگاهها، همان فنکویل ها و هواسازها می باشند.
چیلرها از طریق یک چرخه ترمودینامیکی که به آن چرخه تبرید گفته میشود، گرما را از سیال مشخصی (سیال مبرد) دفع می کند. این سیال مبرد بواسطه گردش درون یک مبدل حرارتی، جهت خنک کاری آب مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع چیلر گرما را از محیطی گرفته و به محیط دیگری منتقل می کند. پس می توان چیلر را نوعی پمپ انرژی قلمداد کرد که محصول خروجی آن آب سرد است.
چرخه تبرید تراکمی که چیلر های تراکمی بر اساس آن کار میکنند به این صورت است که سیال مبرد در چرخه ترمودینامیکی تبرید با فشار و دمای پایین وارد کمپرسور میشود. این سیال توسط کمپرسور متراکم شده، فشار و دمای آن افزایش یافته و به بخار فوق گرم تبدیل میشود. پس از آن این بخار فوق گرم از داخل کندانسور یا چگالنده عبور داده شده و گرما از مبرد بواسطه هوا یا آب گرفته شده و این انتقال گرما سبب تبدیل شدن مبرد از حالت گازی به مایع میباشد که در این حالت فشار مبرد ثابت میماند و تبدیل به مایع اشباع میشود. مایع اشباع با عبور از تجهیزی به نام شیر انبساط یا اکسپنشن ولو، فشار و دمای آن کاهش پیدا کرده و به تلفیقی از مایع و بخار سرد تبدیل میشود. در نهایت این تلفیق مایع و بخار که دمایی پایین تر از محیط هدف دارد، در اواپراتور یا تبخیر کننده گرما را از سیال واسط که میتواند آب یا هوا باشد گرفته و به بخار اشباع تبدیل میشود. سیال واسط سرد شده میتواند برای خنک کردن هوا یا دستگاه های صنعتی، هواسازها و فن کویل ها استفاده شود. که معمولاً به صورت چرخه و درون یک مبدل حرارتی جریان دارد.
انواع چیلر
چیلر ها به دو دسته چیلر های تراکمی و چیلر های جذبی تقسیم میشوند. شکل دیگر تقسیمبندی چیلر ها بر اساس شکل خنک شدن ماده است که به دو دسته رایج آب خنک و هوا خنک تقسیم میشوند.
چیلرهای جذبی بدلیل ضریب عملکرد پایین، پدیده تبلور (ساخته شدن بلور روی قطعات دستگاه، رسوب گرفتگی و خوردگی، مصرف زیاد آب، گرانتر بودن، بزرگ تر و سنگین تر بودن و خرابی پمپ مبرد کاربرد بسیار کمتری نسبت به چیلر های تراکمی دارد.
تفاوت اصلی چیلر تراکمی هوا خنک و آب خنک در چگالنده میباشد. اگر چگالنده با آب خنک شود به آن چیلر تراکمی آب خنک گفته میشود که به دستگاه برج خنک کننده و پمپ نیاز دارد. اگر چگالنده با استفاده از دمنده (فن) خنک شود، به آن چیلر تراکمی هوا خنک گفته میشود.
چگالنده چیلر تراکمی آب خنک معمولا از نوع مبدل حرارتی پوسته و لوله است. چگالنده هوا خنک از لوله های فین دار (شبیه رادیاتور) تشکیل می شود که فن هوا را از میان آن دمیده و آن را خنک می کند.
از مزایای چیلر هوا خنک نسبت به چیلر آب خنک ارزانتر بودن، ظرفیت برودتی متنوعتر، امکان کنترل بهتر ظرفیت برودتی، قابل نصب در تمام نقاط کشور، عدم نیاز پمپ برای چگالنده، عدم نیاز به برج خنک کن، هزینه نصب و راه اندازی پایینتر را میتوان نام برد. در مقابل چیلر آب خنک مصرف برق کمتر و ضریب عملکرد بیشتری نسبت به چیلر هوا خنک دارد.
در همین راستا شرکت ایرفو چیلر های تراکمی تولیدی خود را تحت عنوان پاکفو سری7 در دو مدل هوا خنک و آب خنک از ظرفیت 10 الی 1000 تن تبرید به بازار عرضه می نماید که مطابق فناوری های روز دنیا بوده و خدمات پس از فروش و تامین قطعات با پشتوانه بیش از نیم قرن شرکت ایرفو را دارا می باشد.